Op woensdag 19 september 2018 vertrokken wij (Afke en Roza) naar Malaga.
Podencoworld was samen met 3 andere stichtingen (Los Perros de Andalucia- Finland, Pfotenhilfe Andalusien – Duitsland en Helfende Hände – Duitsland) uitgenodigd voor het symposium “Abandono Y Sacrificio”.
Na een goede vlucht werden we om 22.45 opgewacht door Esperanza en Isabel, vrijwilligers bij het asiel Sociedad Protectora de Animales y Plantas Málaga. Zij hebben ons naar het Hotel gebracht en na ingecheckt te zijn hebben we nog even lekker een borrel gedronken buiten, want ja, het was nog 24 graden, wie doet ons wat.
De volgende morgen werden we opgehaald door Esperanza en zijn we met haar naar het Mupam – Museo del Patrimonio Municipal (Malaga) gegaan waar het symposium werd gehouden.
Spanje wil eraan werken dat er geen enkel huisdier meer verlaten of ingeslapen wordt. Het internationale symposium is daar een onderdeel van.
Aan dit symposium werd ook door de media veel aandacht aan besteed. De lokale TV was aanwezig en heeft gesprekken gevoerd met o.a. D.Rafael Martinez Avial – Algemeen Directeur van Tiendanimal en Carmen Manzano – voorzitter van Sociedad Protectora de Animales Málaga.
Iedereen werd welkom geheten door de burgemeester van Málaga Francisco de la Torre Prados.
Hierna is het programma begonnen.
Het werd allemaal in het spaans verteld, dus zaten we de hele dag met een oortje in. De gesprekken werden soms wel met veel spaans temperament verteld waardoor zelfs de vertalers soms gewoon de draad wat kwijt waren.
Wat opviel is dat de directeur van Tiendanimal een onderzoek had gedaan onder diereneigenaren en met deze uitslagen kwam. Nu waren deze uitslagen voor spaanse begrippen zeer positief, maar dit is natuurlijk niet heel erg relevant voor het probleem. De mensen met een huishond zorgen goed voor hun hond, maar het gaat juist om de andere mensen die een hond hebben voor de jacht of het waken. De mensen die een hond niet zien als huisdier maar als een werktuig.
Ook werd er verteld hoe het nu in Madrid gaat en hoe ze het daar aanpakken. Super om te zien dat Malaga ook van andere regio’s wil leren en gebruik kan maken van hun kennis. Wat Maria José Montes Martin vertelde klonk zeer positief en zij zijn al op weg om een goede start te maken met het terugbrengen van het aantal zwerfdieren.
*Natuurlijk zijn zij er ook nog lang niet, maar ze zijn er wel mee bezig. Wat zij vertelde naar aanleiding van één van de vragen, is dat er in Madrid geen jagers zouden zijn en dus dat daarom het probleem met jagers, de honden die op straat terecht komen en/of gebruikt worden voor de fok en naar het asiel of dodingstation worden gebracht of nog erger, daar niet van toepassing zouden zijn. In Malaga is dit één van de grote problemen, dus zullen de cijfers wat dat betreft altijd afwijkend zijn.
D. Fidel Causse sloot het ochtenddeel af met een presentatie over de veterinaire en wettelijke vereisten voor internationale adopties. Een presentatie wat bij ons al bekend was, omdat wij natuurlijk daar, vanuit Podencoworld, ook mee te maken hebben.
De bestuurders van Malaga vragen zich af wat voor oplossingen er kunnen worden bedacht om de vele zwerfdieren in te perken.
- Men is al druk bezig met campagne voeren door middel van spotjes op TV, radio spotjes en voorlichtingen op scholen.
Eén van de grootste problemen heeft toch wel te maken met het gedrag voortkomend uit de cultuur
- De Spanjaarden zijn op zich tegen castratie/sterilisatie
- Geven kinderen graag een pup cadeau, maar ja de pup wordt groot, moet uitgelaten worden en dat wordt ineens te veel dus wordt de hond, als hij geluk heeft, naar het asiel gebracht.
- De jagers, de honden worden afgedankt wanneer ze niet meer nodig zijn.
Na enkele toespraken was het tijd voor koffie, je bent in Spanje dus werd dit niet eerder dan 12:00.
Deze koffie pauze was goed verzorgd.
Na de koffiepauze was het de beurt aan nog eens vier sprekers. Deze 4 sprekers zijn allemaal vrijwilligers bij organisaties in Spanje mbt tot het opvangen van honden en de asielen. 
Zij gaven duidelijk aan dat de asielen vol zitten, dat het moeilijk is om honden te herplaatsen en dat ze blij zijn dat er mensen in het buitenland zijn die de honden een kans willen geven. Ze zien dat mensen in Spanje sneller uitgekeken zijn op een hond en de hond eerder weg ‘doen’. Maar ook daar kwamen discussies uit voort, die helaas voor ons niet altijd te volgen waren. Belangrijke punten waren dat er duidelijk moest zijn of een hond gezond was. Dat dat anders problemen oplevert in de landen waar de hond geadopteerd wordt.
Rond 14:30 was het tijd voor de lunch break. Hiervoor hebben we even een korte wandeling moeten maken naar het restaurant “El Pimpi”, als je ooit eens in Malaga bent moet je daar zeker een bezoek brengen. Het zit midden in het centrum vlak bij het Amfitheater van Malaga (het oudste monument in de stad). Na deze voortreffelijke lunch was het de beurt aan ons, stichting Podencoworld om onze visie te geven.
Wij hebben een tekst voorgedragen die is opgezet en uitgewerkt door Edwin, initiatiefnemer en oprichter Stichting Podencoworld.
"Podencoworld Foundation: Our vision
Introduction
First i like to introduce our association, Podencoworld. Since 2005 a group of volunteers dedicated their lives to help and adopt Podencos from Spain by supporting several shelters as a Podenco adoption team. In 2011 Podencoworld was founded as an association, currently we collaborate with some 25 shelters in Spain, particularly in Andalucia, Valencia, Tenerife and Catalunya. Our team consists of about one hundred volunteers. Since the start of our work, we were able to provide loving homes for more than 2.500 podencos.
Current situation of the Podencos in Spain
Podencoworld would like to take this opportunity to draw attention to the seriousness of the situation of the podencos in Spain. The problem is of great concern to us and since Podencos have no voice, we would like to speak for them.
According to our study the Podenco, with all it’s different types, is the most popular and most used hunting dog in Spain. In every region the podeno is used to hunt the rabbit or big game hunting as part of one of the 3.000 rehalas.
In Andalucia for example, traditionally the region with the most hunters and the largest number of hunting licenses, the Podenco is the most registered dog breed with over three hundred thousand dogs (307.557). The Fundacion Affinity reported 24 percent, of all dogs in Spain, is microchipped, according to the shelters this number is far lower for Podencos, generally solely one in ten Podencos has an ID. You can imagine what these numbers mean for the amount of Podencos that are currently in the hands of the approximately one million hunters in Spain, since the Podenco is the most used dog breed.
It is also the reason why it is not difficult to understand, why the shelters in the different regions we work with report to us that seventy (70) percent of the population of their shelters consists of hunting dogs, predominantly Podencos.
We don’t have to mention the living conditions, we all know they spend their whole life on a short chain, tucked away in a hunting shed or vegetating in the sun. Or the atrocities committed against them we have seen over the years, there have been cases that took our breath away, animal abuse in the worst sense of the word.
Houston we have a problem, a Podenco problem. With so many unchipped, abandoned and abused Podencos, it is clear there is a lack of control of the hunters. And since the Spanish public doesn’t adopt Podencos because they don’t regard them as pets but as hunting dogs, and think they are too active to live in a home, the number of Podencos in the shelters will never diminish.
The goal more Podenco adoptions
First it must be said that adoptable dogs going to foreign countries does not address the root cause of having too many stray, roaming, or neglected dogs in a region. So a case can be made for investing in dealing with the causes, such as neutering, animal and hunter control, and owner education. A structural solution asks for prioritizing long term solutions.
It is amazing to know that in The Netherlands, a country with seventeen million inhabitants, there are in all shelters together, less stray dogs than in just one shelter in Spain, like Malaga animales y plantas.
According to the figures of 2016, in The Netherlands there were one hundred and thirtythree associations active that bring stray dogs from East and South European countries, but also from the Middle East and Asian countries such as India. Together they collected some twelve thousand homeless dogs last year, an increase of eleven percent compared to the previous year. So more people are willing to adopt a dog from a foreign country and that is a very good thing.
Most people choose a dog from abroad because they want to offer the dog a better life.
In order to ensure that an adoption is successful, we need good and comprehensive information about the dog, it is important that the blood tests, vaccinations are in order and the health is extensively examined by a veterinarian. We encountered most of the problems with Podencos which turned out to be sick when they arrived in Holland. And that must be prevented because before you know it, people say that foreign dogs take diseases with them to the Netherlands. As already claimed by the national animal protection in Holland.
Furthermore, there is no point in taking frightened or traumatized dogs abroad, it is not in the best interest of the dog or the adoptive family, the chance of success of such an adoption is very small. That is why it is important that people in Spain work with these dogs, so that the dogs are socialized before they travel abroad. Certainly in the case of Podencos that is very important because they often have had few contact with people.
International Campaign
When people in Spain talk about maltreatment of hunting dogs, one thinks of the Galgo and also outside of Spain this breed is best known for the abuse they are exposed to and the cruel way their owners end their lives. But people in Spain, outside the Animal Protection, don’t know that not only Galgos, but also the Podencos are suffering the same fate. Fortunately, Galgos are increasingly appreciated both in Spain and abroad. However, the Podenco is hardly visible as a pet in Spain, they do not see people walking in the streets with their Podenco, as is seen with the Galgo. Podencos are the eternal forgotten and suffer the same during their lives that is entirely about hunting, and when they are no longer useful, their chained lives end in the same barbarous way. Many shelters do not pick up Podencos because they are not adopted anyway, there is no output. The shelters that do take them become overcrowded and can in time no longer accept Podencos. The shelters consider the Podenco as “the great forgotten”: No one notices them despite their great personalities and their remarkable character to live with a family, they undergo the same gruesomeness as ‘their cousins’ the Galgos, which not many people know.
We think it’s time for a campaign to focus on the situation of the Podencos, to increase the awareness of the population, to prevent the abandonment of Podencos and to promote adoptions both national as internationally, given the high number of dogs of this breed that stay in shelters throughout Spain and wait for a well deserved home.
Together we can make a change for Los grandes olvidados".
Uit deze presentaties werd het wel duidelijk dat alle stichtingen erg veel waarde hechten aan goede informatie over de honden, waaronder de medische gezondheid van de hond, niet dat ongezonde honden niet adopteerbaar zijn maar dat vooraf goede informatie wel van groot belang is voor de adoptanten en hier werd flink over gediscussieerd.
Na alle gesprekken werden we bedankt voor de deelname en werden we in de gelegenheid gesteld om de volgende dag een bezoek te brengen aan het dog-pound (dodingstation) en het asiel Sociedad Protectora de Animales y Plantas de Málaga. Wij hadden al snel besloten dat wij alleen naar het asiel wilden.
Esperanza stelde voor om s’avonds nog even naar de haven te gaan. Samen met de dames uit Finland zijn we met de bus vertrokken. Voor nog geen 1,40 enkele rit stonden we bij de haven, daar kan je niet voor lopen hoor. Bij de haven stond ook Isabel ons nog op te wachten. We hebben even lekker gewandeld aan de boulevard en natuurlijk een drankje gedronken. Na de heerlijk wandeling was het weer tijd om weer terug naar het hotel te gaan.
De volgende morgen hebben we nog even met elkaar ontbeten met elkaar tot de dames uit Finland en Duitsland werden opgehaald om naar de dog-pound te gaan, wij zouden hun later op de morgen in het asiel (Protectora) treffen. Wij zijn wederom opgehaald door onze vaste "hostess" Esperanza en Isabel om rechtstreeks naar het asiel te gaan.
Bij het asiel aangekomen bekruipt je ook wel een raar gevoel want als je de weg verder doorrijdt is daarboven de Perrera. In het asiel gekomen hebben we een kleine rondleiding gehad van Esperanza waarna we daarna zelf even konden rond kijken. Persoonlijk vindt ik dit wel lastig want al die oogjes kijken je dan aan van “ga jij mij ophalen en/of uitlaten naar de speelweide”? 
De speelweide in het asiel is niks anders dan een ruimere plaats waar dan wat gespeeld word met de honden. Ook worden de honden meegenomen voor een korte wandeling buiten het asiel. In het asiel worden al geruime tijd verbeteringen aangebracht zo zag ik nu dat er een gebouw staat waar nu het voer, de reis-benches en andere zaken goed opgeborgen kunnen worden en droog staan. 
Ook wordt er nu gebouwd aan een nieuwe onderkomen voor de kleine kliniek, apotheek en de quarantaine afdeling voor de hondjes. 
Wij hebben ook even kunnen kijken bij de operatiekamer, hier waren ze net bezig met een hondje. Onlangs heeft het asiel ook een donatie ontvangen in de vorm van een zwembad, hierin krijgen de honden die geopereerd zijn aan gewrichten bewegingstherapie.
Later op de morgen kwamen de andere mensen terug vanuit de Perrera en uiteraard werd e.e.a. gedeeld met ons. Alles zag er perfect schoon uit daar, wat wel verwacht was omdat het bezoek was aangekondigd, dit schijnt zeker niet normaal te zijn. De dames hadden het wel moeilijk met wat ze daar gezien hebben. Ook zijn er weer goede daden gedaan. Katrin Leber heeft samen met Carmen gezorgd dat ze twee honden per direct uit de dog-pound hebben kunnen halen en meegenomen naar Marbella. Ook heeft Beate Emich-Schmittner 8 puppies gered. De puppies zouden de komende de dagen medisch gekeurd worden en zodra ze mogen reizen gaan ze naar Duitsland. Een trieste dag werd toch ook weer goed afgesloten op deze manier, met het redden van een paar honden.
Na dit alles zijn wij weer naar het vliegveld gebracht en konden we alles nog eens even op ons in laten werken voor we aan de reis terug begonnen.
We hebben zeer veel respect voor alle vrijwilligers in het asiel die iedere dag weer heel erg hun best doen om de honden daar toch nog een goed leven te geven, het wat draaglijker voor ze te maken met dat kleine beetje verzorging een beetje aandacht en vooral een beetje liefde.
Het zal zeker nog vele jaren duren maar we denken wel dat de regering al is begonnen goede stappen te maken om te komen tot verbeteringen in het dierenwelzijn, maar of het helemaal lukt hangt voornamelijk ook van de mensen in Spanje af.
Maar er wordt gewerkt aan een betere toekomst!
~Roza en Afke~
Note van de redactie:
*Uit volgend artikel blijkt dat er in 2014 45.000 jachtlicensies zijn afgegeven en dat het totale aantal jagers in de regio madrid wordt geschat op 150.000, de informatie die tijden de workshop werd gegeven trekken we in twijfel.
http://m.europapress.es/madrid/noticia-unica-licencia-cazar-pescar-siete-regiones-20150423161411.html
