Wat een mooie dag was het gisteren, wat het weer betrof viel het gelukkig mee.
Zoveel honden teruggezien die nu fantastische baasjes hebben en goed terecht gekomen zijn, dit is met geen geld te betalen, we zijn allemaal ontzettend blij hierom. Daar streven we ook als vrijwilligers naar.
Het was fijn om iedereen weer terug te zien, vooral voor Greet, Jacky, Diny en Sabine, hartelijk dank dat jullie er waren, wij waardeerden dat zeer.
Wij zijn altijd onder de indruk van de verhalen die uit de asielen komen en wat jullie allemaal voor hen doen. Petje af.
Wat mij persoonlijk gisteren erg geraakt heeft, was om Leona en Evita terug te zien. Het is bijna een jaar geleden dat Edwin, Patricia en ik, hen met Sabine op onze laatste dag van de vakantie gered hebben, uit de schuur waar ze 3 jaar aan een ketting opgesloten hebben gezeten, waar ze net aan konden bewegen en onder de wonden zaten.
Jullie mogen het gerust weten, ik hield het niet droog, prachtig om ze weer terug te zien, de wonden mooi genezen en niet meer zo graatmager.
Mijn grootste dank gaat uit naar Frederike en Jeroen die het aandurfden om deze twee naar Nederland in de pleeg te laten komen.
Doodsbang kwamen ze aan en hebben heel wat uitgespookt samen en kapot gemaakt, maar deze doorzetters hadden er alles voor over om ze te helpen.
Gisteren zag ik wel dat we Leona en Evita nooit meer kunnen verplaatsen en zeker niet uit elkaar kunnen halen. Ik vroeg heel voorzichtig hoe dat dan moest met ze, maar Frederike vertelde me dat ze gisteren een nieuwe auto gekocht hadden om ze mee te nemen met vakantie want een pension of bij andere opvang zolang plaatsen kunnen ze ook niet aan.
Ik begreep dat ze samen bij Frederike en Jeroen mogen blijven, nou jullie begrijpen dat we toen het allemaal niet meer droog hielden.
Vandaag heb ik voor de zekerheid nog even contact opgenomen, of ik het echt goed begrepen had dat Evita en Leona mochten blijven en als je dan dat zinnetje ziet staan: "Dus ja, met al hun probleemgedrag, toestanden, maar ook heel veel dankbaarheid, liefde en gezelligheid, mogen ze bij ons blijven!" Dan maakt je hart een extra sprongetje!
Wat een dierenvrienden ik neem echt mijn petje af voor hen, zulke mensen zijn echt onbetaalbaar
Uit de grond van mij hart dank, dank, dank, dit is echt een goed einde geworden.
Iedereen bedankt die deze dag zo bijzonder heeft gemaakt, allemaal omdat we de Podenco's zo'n warm hart toe dragen.
Lees hier het verhaal van Evita en Leona, zoals wij ze aantroffen tijdens ons bezoek op Tenerife:
DE REDDING VAN DE TWEE ZUSJES OP TENERIFE
Evalien de Ruiter,
Voorzitter Stichting Podencoworld.
