Norah (NL)

In de opvang in Nederland:

Update 24 september 2024: Lieve toekomstige baasjes, hier weer een berichtje van mij; Norah, de lieve Podenca in elegante uitvoering. Nu met een wat dringendere update...

Laten we beginnen met hoe goed het met mij gaat en hoe trots mijn opvang en vrijwilligers van Podencoworld zijn over mijn ontwikkeling. Ze vinden mij een super lieve en knappe dame die al veel geleerd heeft en nieuwe baasjes veel te bieden heeft! Omdat we niet weten wat de woon en leefsituatie van mijn toekomstige nieuwe adoptanten gaat zijn probeert mijn opvang mij aan zo veel mogelijk dingen te laten wennen. Zoals: lekker rennen naast de fiets (als ik daar zin in heb doe ik dat heel knap), dagjes mee uit en op visite met en zonder mijn honden vriendjes (met vriendjes vind ik leuker, maar ook zonder gedraag ik me keurig), wat langer alleen thuis blijven of met oppas thuis blijven (met oppas vind ik gezellig en alleen gaat goed ondanks dat ik dat minder gezellig vindt). Tegenwoordig slaap ik ook apart om te wennen zonder 24/7 in het gezelschap van andere honden te kunnen zijn en eigenlijk vind ik dat best fijn. Ook een heerlijke lange wandeling zonder de steun van mijn honden vriendjes vind ik hartstikke fijn en loop dan netjes mee. Knap van mij hè?!

En dan nu de wat dringendere boodschap: mijn super lieve opvang, een gepensioneerd koppel wilde me graag helpen toen ik voor 2 weken nood opvang nodig had in mei. De bedoeling was dat ik in mei 2 weken bij hun zou logeren en daarna terug naar mijn adoptant zou gaan, maar helaas kon ik daar niet terug naar toe. Omdat ik al gewend was bij mijn opvang en zo lief ben voor hun en hun honden, mocht ik gelukkig blijven en zelfs mee op vakantie! Maar vanwege gezondheidsproblemen, begint het mijn redders in nood erg zwaar te wegen om er een extra hond van mijn formaat bij te hebben. En moet er dus dringend uitgekeken worden naar een andere passende plek voor mij. We hopen allemaal heel hard dat dat een blijvende fijne plek mag zijn. Want ik heb in het laatste jaar al aan zoveel nieuwe situaties moeten wennen.  

Daarom mijn hele dringende vraag: welk lief gezin of koppel die veel thuis zijn of die graag hun hond veel meenemen als ze ergens naar toe gaan, die bij voorkeur al een andere hond hebben, zoekt nog een loyale en gezellige, goed uitziende lieve Podenca als honden vriendin voor het leven? Denk dan aub aan mij en doe een vrijblijvende info- of adoptie aanvraag. Waarschijnlijk overtuig ik jullie tijdens onze kennismaking dan dat ik het ontbrekende stukje trouwe honden liefde in jullie leven ben! 4 nieuwe foto's en een nieuwe video toegevoegd,

Update 17 juli 2024: 2 nieuwe foto's en een video toegevoegd.

Input 20 juni 2024 Beste podenco fans, graag stel ik me even voor. Mijn naam is Norah en ik ben (als ik zo onbescheiden mag zijn) een ranke, slanke, lieve en zachtaardige podenco dame in de bloei van mijn Ieven. Mijn leventje is begonnen in het zonnige Tenerife eind van de zomer in 2021. Van de periode voordat ik gevonden ben kunnen de vrijwilligers, die mij zwervend aantroffen, niets zeggen, maar dat het niet fijn was, dat was duidelijk.

Voor jullie hondenliefhebbers in Nederland lijkt een asiel in Spanje of Tenerife geen fijne plek. Maar ik was heel blij met de veiligheid, het eten en de vriendelijke aandacht die ik daar kreeg. Ook merkte en leerde ik daar dat mensen heel lief kunnen zijn en dat hun gezelschap prettig is. En weet je wat er zo Ieuk was? Ik ben er ontdekt als fotomodel en kreeg een eigen plekje op de website van Podencoworld.

Doordat ik op de site van Podencoworld stond, ben ik begin 2024 geadopteerd. Phoe.. wat was dat even wennen! Wat wonen jullie Nederlanders in een druk en lawaaierig landje zeg ... Maar stoer als ik ben, kon ik daar best aan wennen hoor. En ik snapte ook al snel dat ik alleen buiten mijn behoeftes mag doen. Mee wandelen vind ik, nu ik aan de drukte gewend ben, niet meer spannend en ik loop meestal braaf mee aan de lijn.

Ik ben natuurlijk ook nog jong en nieuwsgierig en als Podenco heb ik jachtinstinct en wil ik graag achter dingen aan gaan die bewegen. Als ik een haas of kat zie moet je me wel goed vasthouden, want anders ga ik ervan door.  Mijn opvanggezin vindt daarom dat ik niet los kan en dat er goed opgepast moet worden dat ik niet ontsnap. Dat gedoe over gevaarlijk met verkeer en zo snap ik echt niet, maar het schijnt belangrijk te zijn. En ik kom toch gewoon weer terug als ik op avontuur ben geweest? Dus waar maken ze zich druk om.

Ik kan goed met soortgenootjes opschieten en vind met hun samenleven fijn. Ik speel ook graag met hondenvriendjes, met een tennisbal of speelgoed. Naar mensen ben ik wat terughoudender en wil ik eerst even weten wat voor vlees ik in de kuip heb, maar als ze oké zijn, maak ik zo vriendjes hoor. Ook kinderen mogen gewoon aan me zitten, dat vind ik heel leuk.

Ik ben inmiddels zo blij met de geborgenheid die mensen en andere honden mij geven, dat ik het in het begin wel lastig vond als één ervan de groep verliet. Inmiddels lukt het me veel beter om niet te gaan piepen en erop te vertrouwen dat mijn baasjes weer terugkomen en kan ik al een aantal uren alleen thuis blijven samen met een andere hond. Ik denk dat ik uiteindelijk wel helemaal alleen thuis durf te zijn, maar liever heb ik een maatje om samen mee te zijn. Twee baasjes vind ik ook fijner dan iemand alleen, want dan heb ik vaker een mens om me heen die ik kan vertrouwen. Er is ook niets leukers dan samen met de andere hondjes in mijn opvanggezin de baasjes enthousiast te begroeten als die weer thuiskomen.

Nou, ik heb dus best wel wat noten op mijn zang, maar als ik het gezelschap heb van twee mensen die mij lekker knuffelen en een andere hond, dan word ik heel enthousiast. En een tuin om lekker in het zonnetje te liggen vind ik ook heel fijn. Dan krijg je binnenshuis een lieve en rustige hond terug, die veel genegenheid laat zien, maar ook weer niet een overdreven knuffelaar is. Buiten moet je me wel aan de lijn houden, want dan laat ik me wel uitdagen door katten, kippen en konijnen. Maar ja, ik ben nu eenmaal als Podenco geboren…