Shere Khan

Asiel Tenerife (Sabine):

Update 10 september 2025: Hoog tijd voor een update van onze knappe Khan! Wat heeft hij ons laten schrikken... Hij was het kleine hokje blijkbaar zat en vond de manier om onder het hek door, in de volgende groep te komen. 

Maar dit gezellig bezoekje eindigde bijna in drama want de buren waren het er duidelijk niet mee eens. 

En zoals dit vaak in groepen gaat helaas, je kan het de hondjes niet kwalijk nemen, vielen ze hem allemaal zonder pardon aan! 

Het arme ventje wist niet meer hoe hij terug naar zijn veilige kooi kon komen en bleef heel zielig opgerold in een hoekje liggen tot we ze gelukkig konden stoppen want er is hier altijd iemand in het asiel, overdag en s 'nachts. Anders...was dit heel slecht afgelopen. 

In een kwestie van een paar minuten liep arme Khan toch nog veel bijt wonden op. Hij moest met spoed naar de dierenarts waar zijn open wonden werden schoongemaakt en hij ook goed verder onderzocht werd. Gelukkig was er verder intern niks kapot, hij mocht weer mee naar "huis".

Wat was het arme ventje op, moe, verdrietig...  en ik zou haast zeggen: teleurgesteld. 

Hij deed het super in de auto, ook bij de dierenarts liet hij rustig alles toe en toen we weer in het asiel kwamen besloten we om naar dit kwetsbaar ventje te luisteren en hem naar de voorgroep te verhuizen. 

Hier is wel minder rust want iedereen die op bezoek komt moet hierlangs. Maar er is wel meer toezicht en ook zeker veel meer ruimte, gezelligheid en gekkigheid. Er loopt zelfs een schaap tussen deze pracht roedel!

De verhuizing heeft Khan heel goed gedaan. Hij werd meteen geaccepteerd met zijn stil en zacht karakter en is ontzettend opgebloeid en gegroeid. Hij zoekt zijn rustige plekjes op maar geniet nu ook echt duidelijk van het gezelschap van zijn nieuwe maatjes, de aandacht van de vaste vrijwilligers en zelfs van het bezoek. Soms kan ongeluk juist geluk betekenen en we denken dat deze ervaring Khan de kans heeft geboden om te groeien en die nodige stapjes te kunnen nemen om iets zichtbaarder te worden en te kunnen genieten. Khan zijn wonden zijn inmiddels helemaal genezen en hij heeft duidelijk bewezen dat hij klaar is voor meer uitdagingen, gezelligheid, een veilig eigen thuis en een eigen mens om trouw te zijn... Wie o wie geeft dit lieve ventje zijn welverdiende kans?

+ 8 nieuwe foto's toegevoegd.

Input 27 december 2024: Shere Khan, we noemen hem Khan het in het asiel al staat in zijn paspoort Cain, is een heel gevoelig en rustig Podenco ventje. Hij heeft een stoere naam en ook een stoere look met zijn prachtig glanzende vacht maar daar blijft al het "stoere" dan ook bij. Khan is geen beginnershondje, hij moet duidelijk alles nog leren en ook al zit er absoluut geen kwaads in hem zal hij toch iemand met ervaring en veel geduld nodig hebben. Khan begreep in het begin niet waar hij was. Al die drukte en spanning, honden die hem de hoek in stuurden, maatjes die vechten om een beetje aandacht of de bak voer... Dit maakte hem extra onzeker in het asiel. Hij liep dag en nacht op zijn teentjes om niemand in de weg te lopen. Het maakte hem ongelukkig maar ook extra kwetsbaar in de groep. 

Daarom verblijft hij nu in één van onze kleinere hokjes met 2 kleine hondjes en dit gaat heel goed. Vooral omdat ze sociaal en vrolijk zijn en hij ze met bijna alles kopieert en op de voet volgt. Zo wordt hij nu ook enthousiast als hun dit zijn ook al weet hij niet meteen waarom maar toch doet hij maar gezellig mee. Ook heeft hij dankzij hun ontdekt dat onze broekzakken vaak gevuld zijn met wat lekkers en weet hij ook precies hoe hij je moet aankijken om wat te scoren. Een stabiel maatje of maatjes doet echt wonderen voor Khan, hij wordt er zelfverzekerder en vrolijker van. Het liefst plaatsten we hem dan ook op een rustige plek waar ook andere honden aanwezig zijn wie zijn voorbeeld hij kan gaan volgen.

Khan maak je niet blij met drukte, ook niet met lawaai. En hij moet ook niet gepusht worden, dan neemt hij afstand. Als je hem de tijd geeft dan vindt hij een manier om voorzichtig zijn onzekerheid te overwinnen en toch te komen genieten van een aai over zijn mooie koppie. Hij heeft duidelijk nog veel angsten te overwinnen maar weet inmiddels dat er ook fijne mensen zijn en de visites zijn spannend maar toch ook het hoogtepunt van zijn dagen achter tralies.

De riem is ook positief en bekend inmiddels. Eenmaal aangelijnd loopt hij zonder protesteren mee. Afwachtend en voorzichtig tot dat we buiten de groep en de spanning zijn. Eenmaal buiten het asiel gaat zijn neusje eindelijk aan, zijn nieuwsgierige oogjes kijken in het rond, zijn staart komt los en zijn hele lichaam "ontdooit".  Zo mooi om te zien dat hij dan even stopt met "overleven" en tot leven komt, letterlijk!

We denken dat Khan in een eigen thuis met de zekerheid van een routine die hij begrijpt zich al snel veilig zal voelen en zijn ware zelf veel vaker zal laten zien. Het is een lief en gevoelig ventje dat zeker nog heel veel heeft te bieden als hij die kans krijgt.