Laila

Asiel Tenerife

Input 19 augustus 2025: Laila is onze langste "langzitter". Niet echt een titel die je wil winnen helaas...

Maar het betekent dat ons meisje inmiddels dus het langste op haar eigen thuis wacht! En dat is ook wel een beetje te begrijpen want toen ze ruim 4 jaar geleden bij ons kwam was ze echt nog niet klaar voor een eigen thuis. Ze was niet eens klaar voor de buitenwereld... 

Laila kwam vanuit Gran Canaria, een ander eiland. Ze werd weggenomen door de politie bij een jager die maar liefst 90 podenco’s in de meeste verschrikkelijke condities had. Haar littekens en ook haar rugzakje laten zien hoe zwaar haar verleden was.

Uiteraard moest deze schat van heel ver komen! Alles was nieuw, alles was spannend, alles was eng. Deze senior is inmiddels een totaal andere dame dan die we ruim 4 jaar geleden binnen zagen komen. 

Uiteindelijk liep ze vrolijk en trots mee met onze dagelijkse buitenwandelingen en ze begroette ons enthousiast en kwispelend vooraan het hek elke ochtend.

In deze jaren is ze altijd makkelijk geweest qua groepen maken. Dit is altijd een moeilijke taak in het asiel maar met Laila was dit heel makkelijk omdat ze de hondentaal heel goed kent en een stabiel karakter heeft. Ze laat niet over zich heen lopen en probeert de situatie een beetje te sturen als er spanning in de groep is.

Altijd voorspelbaar en rechtvaardig, dit zorgde voor stabiliteit in haar groep. Visite werd inmiddels voorzichtig maar toch ook al enthousiast begroet en eenmaal buiten liep ze netjes en vrolijk met iedereen mee, bekend of niet. 

Sommige zullen het hebben gemerkt. Er wordt hier in verleden tijd gesproken! Dat is omdat Laila sinds een paar maanden in de opvang zit. Ze is inmiddels de thuissituatie helemaal gewoon, geniet van dagelijkse wandelingen en kan haar oogjes niet geloven met al die luxes die ze nooit eerder had gezien: een zacht bed om in te slapen! Een eigen mens die elke dag weer haar eigen voerbak met liefde vult, een routine die haar zekerheid biedt... Wat een leventje! Ze geniet en is duidelijk dankbaar. Ook de andere hondjes en katten in huis vindt ze fijn om om haar heen te hebben. Je krijgt haar niet snel gek en merkt amper dat ze in huis is maar buiten zie je haar duidelijk genieten, snuffelen, ontdekken...wat een plezier om haar zo te zien opbloeien, elke dag een beetje meer.

Laila is al van heel ver gekomen maar heeft zeker nog heel veel te leren. We zoeken daarom ook iemand met ervaring maar ook vooral met het begrip en geduld om Laila in het echte hondenleven met veel liefde te begeleiden. Iemand die ze trouw mag zijn voor de rest van haar mooie leventje.

Laila valt niet meteen op als een podenco die tussen de rest uit springt maar haar verhaal en levenslust zijn zonder twijfel bewonderingswaardig. We gunnen haar dan ook die "happy ending", haar eigen mand, haar nieuwe begin, haar einde van een naar verhaal...naar een mooi hondenleventje. Geen tussenstops meer: jagers hel, asiel, opvang... Nu is die gouden definitieve mand dan toch echt wel aan de beurt, ze is er helemaal klaar voor en verdiend het zo enorm!

We hopen dat haar laatste jaren de beste van haar leven worden en dan wel bij een mens die ze eigen mag noemen, op wie ze kan bouwen en met wie ze haar gekkigheid en levenslust mag gaan laten groeien en delen. Wie o wie kan haar die welverdiende kans bieden?