30 januari 2023
Dit keer wil ik heel graag de aandacht vestigen op het vreselijke dierenleed van de Podenco's en Galgo's dat helaas nog volop gebeurt. Helaas wordt het nog te vaak onderschat hoe ernstig deze situatie is en wordt hier ook van weggekeken, maar we kunnen en mogen daar niet van wegkijken want het is de keiharde realiteit en wij mensen moeten altijd voor hun blijven vechten zolang dit nodig is.
Wat me zelf enorm raakt is hoe ontzettend dapper deze honden zijn. Ik zie dan het enorme leed voorbijkomen en de ernstige verwondingen die veel honden hebben opgelopen en zelfs ook veel honden die meer dood dan levend worden gevonden. En dan de enorme wilskracht om toch te kunnen blijven leven, maar vooral het vertrouwen dat ze dan toch nog aan de mensen durven te geven. Dat raakt me zo diep in mijn ziel.
Deze honden hebben vaak enorme trauma's opgelopen en zijn daardoor behoorlijk beschadigd en dat is iets om vooral rekening mee te houden en niet te onderschatten. Zoals mensen enorm getraumatiseerd kunnen raken is dit bij honden ook zo.
Daarom is het juist zo enorm belangrijk dat deze honden extra steun begrip, veiligheid maar vooral liefde mogen gaan ervaren. En vooral niet snel denken dat dit makkelijk is op te lossen want dit heeft tijd nodig en bij de ene hond zal het sneller gaan dan bij de andere maar ze hebben echt alle tijd nodig. En vooral niet met harde stem of frustratie reageren als het even niet lukt, want daar zijn deze honden extra gevoelig voor.
Deze honden kunnen echt genieten als ze complimenten krijgen, dat ze het goed doen dan leven ze helemaal op. Niet elke hond vindt het meteen fijn als ze geknuffeld worden, dat heeft ook tijd nodig maar met geduld en liefde komt dit ook goed en dan genieten ze daar intens van. Als ze zich eenmaal veilig voelen bij hun baasjes dan zijn het vaak hele aanhankelijke honden. Waar jij bent daar zijn zij. Ze houden enorm van hun mensen en laten dit ook echt blijken.
Vaak wordt er ook gedacht dat ze heel de dag moeten rennen maar dat is echt niet zo. Als ze genoeg worden uitgelaten en ze mogen hun ding doen bijvoorbeeld snuffelen, dan zijn deze lieverds heel tevreden en zijn ze eenmaal thuis de rust zelve.
Zelf ken ik mijn Podenco echt door en door we zijn naar elkaar toe gegroeid, maar ook mijn lieverd had zijn dingen meegemaakt en ik wist ook niet precies hoe of wat. Het was dus afwachten maar ik heb me er van tevoren heel erg in verdiept. Dat heeft maanden geduurd; heel veel informatie gevraagd, verhalen gelezen, gekeken op de websites. Maar ook besefte ik dat hij mogelijk veel nare dingen zou hebben meegemaakt en daardoor een rugzakje of zelfs trauma zou kunnen hebben.
Toch koos ik voor mijn lieverd, omdat ik zo ontzettend verliefd ben geraakt op de Podenco's. Hun bijzondere uitstraling en hun gevoelige karakter, maar vooral ook de rust die ze uitstralen. En die rust is bij Willy enorm. We hebben elkaar de eerste tijd alle ruimte gegeven om elkaar te leren kennen en met vallen en opstaan, want zo was het wel en telkens weer merkten we dat onze band steeds sterker werd en Willy al heel snel me het vertrouwen gaf, zo van ik ben er voor je. Dat was wederzijds. We hebben samen al zoveel doorstaan, geweldige mooie dingen maar ook minder goeie dingen en altijd zijn we daar samen sterker uitgekomen.
Ook in zijn werk als buddy hulphond zie ik nu nog dagelijks nieuwe dingen waarvan ik denk Wow! Wat een geweldige hond! De Podenco krijg heel veel complimenten dat hij zo lief is en vriendelijk overkomt, zelfs bij mensen die heel bang zijn voor honden. Willy voelt ook aan als mensen het moeilijk hebben en vraagt dan echt aan mij of het goed is dat hij ze gaat troosten want Willy weet heel goed dat hij gericht is op mij als buddy hulphond. Maar hij wil er ook graag voor anderen zijn die het moeilijk hebben en dat maakt dat ik zo trots ben op hem, want niet alleen voor mij maakt hij het grote verschil maar ook voor vele anderen. De allerbeste keuze die ik in mijn leven heb gemaakt is te kiezen voor deze lieverd.
En omdat deze week in het teken staat van het zware leed dat deze lieverds mee moeten maken wil ik hier extra bij stilstaan en mijn liefde en respect uitspreken voor ze. Want ondanks hun leed en zware leven zijn het toch nog hele sociale, intelligent en lieve honden. Daarom verdienen deze lieverds alle steun en aandacht en vooral dat ze een liefdevol veilig thuis mogen vinden.
Ik kan helaas niet elke lieverd een thuis bieden, maar kan wel helpen door ze te delen en vooral te vertellen hoe geweldig deze honden zijn. Dat doen Willy en ik ook samen als we gevraagd worden om iets te vertellen. Dit doen we heel graag en wat mij dan altijd zo goed doet is als mensen zeggen "ik kende dit ras niet" of "ik dacht dat deze honden altijd bang waren, maar door uw verhaal zie ik wat een bijzondere uitstraling deze lieverds hebben."
Ik wens iedereen die een Podenco of Galgo heeft heel veel liefde en voor degene die erover nadenken zou ik zeggen: kijk goed mee, lees je in en met geduld en liefde kun jij ook echt zo'n geweldig maatje in je leven krijgen. Geef deze honden vooral de kans op een mooi en liefdevol leven.
Liefs Ineke en Willy
