6 november 2022
Hoi allemaal,
Hoop dat het goed gaat met jullie. Met ons gaat het best goed, weer veel avonturren meegemaakt. De dag na dierendag moest mijn maatje op controle in het ziekenhuis.
Ze moest bij de neuroloog zijn en ik ga dan altijd mee want dat geeft mijn maatje veel rust en bescherming. Maar het liep wat anders: vlak voor het ziekenhuis werd mijn maatje ineens heel erg duizelig en ziek en ik merkte dat direct.
Dit gaat niet goed dacht ik meteen en wist dat ik nu extra moest opletten op haar, doordat ik heel erg rustig bij haar ging liggen gaf haar dat toch rust ondanks dat ze zo ontzettend ziek was. In het ziekenhuis aangekomen zagen ze het ook en kregen we water en konden samen bijkomen. Na een tijdje konden we binnen bij onze afspraak en ik heb mijn snoet op haar schoot gelegd zodat ze voelde dat ik er was voor haar.
Ik kreeg complimentjes van de arts en ik voelde me toch wel heel trots, wat wil je ook als ze zeggen "knappe hond je doet het geweldig", dat hoort toch elke hond graag?! Na een paar uur gewacht te hebben in het ziekenhuis mochten we eindelijk naar huis. Maar eerst mocht ik een beloning uitzoeken want normaal mag ik dan speuren maar dat ging nu natuurlijk niet want mijn maatje moest rustig aan doen.
Toen zijn we samen nog ergens gaan zitten en ik kon mijn lekkers oppeuzelen en toen heel op ons gemak richting huis. Normaal kijk ik altijd heel graag uit het raam als ik in de auto zit, maar nu niet want ik wist en voelde dat ik nu deze rit moest opletten dat het goed bleef gaan met mijn maatje. Het is ons gelukt om goed thuis te komen en toen ging ik met mijn andere baasje en mijn 2 kleine broertjes een hele fijne snuffelwandeling makenm want mijn maatje wilde dat ik dit toch kon doen. Ik werd daar erg blij van en was net een hertje zo genoot ik. Toen wij weer thuis waren had mijn maatje mijn hondenbedje lekker opgemaakt zodat ik heel fijn kon relaxen.
Zoals jullie dus kunnen lezen is mijn werk echt super belangrijk en ik ben enorm blij dat ik dit kan en mag doen want ik kom overal, ook op plekken waar honden normaal niet welkom zijn, en daar word ik zelf heel blij van dat ik zoveel beteken voor mijn maatje. Dit zeggen ze ook vaak, zelfs mensen die ik niet ken zeggen "wat ben jij een knapperd". Ik moet wel opletten dat ik niet naast mijn poten ga lopen ha ha.
Mijn maatje had ook meegedaan aan een prijsvraag over honden en wat denk je? Ze had een prijs gewonnen wat waren we blij! Dus dit hebben we samen met mijn 2 kleine broertjes gevierd en de hondentaart ontbrak niet! Die heb ik zelf uit mogen zoeken, en ook daar scoorde ik weer iets lekkers.
Vorige week hadden we een vergadering bij onze gemeente. We zitten daar in een klankbordgroep om mee te kijken hoe de mentale zorg beter kan in ons dorp en hoe ontzettend belangrijk de inzet van buddy hulphonden is. Ik had me natuurlijk heel netjes gedragen gedurende die 2 uur, maar ik kon natuurlijk lekker languit liggen. Het was wel een uitdaging, want mijn maatje gaat bijna nooit in de avond weg maar nu dus wel en ik was de stoere jongen die zijn poot daar ook niet voor omdraaide.
Iedereen kreeg gebak en wat denk je? Daar was geen hondentaart. Zo balen! Maar gelukkig had mijn maatje iets heel lekkers bij voor mij. Dus ook ik kon lekker smullen.
Toen het was afgelopen liepen we terug naar huis en ineens hoorde ik een keiharde knal. Mijn oren gingen strak want ik vind knallen vreselijk en kan daar ook heel erg bang van worden. Mijn maatje werd boos dat er geknald werd omdat ze weet dat ik hier last van heb en daardoor voelde zij zich verdrietig. Ze was heel erg lief voor mij. Ze ging op haar hurken zitten en omhelsde me en fluisterde allemaal lieve woordjes in mijn oor.
Ik vond dit heel erg lief maar zelf was ik ook wat verdrietig want nu kon ik er niet voor haar zijn maar ik wist ook direct dat hoeft nu ook niet, want ik weet dat ik ook bang mag zijn en dat mijn maatje er dan voor mij is. Ik mag mezelf zijn en ik kan altijd bij mijn maatje terecht voor steun. Dat maakt onze band zo uniek dat wij altijd van elkaar weten dat we er voor elkaar zijn waar dan ook en ik hoef niet perfect te zijn.
Er wordt vaak gedacht dat een hulphond alles maar moet kunnen, maar gelukkig is dat bij ons niet zo. Mijn maatje houdt heel veel rekening met mij en alles gaat altijd in overleg met mij.
Afgelopen weekend ging de klok een uur terug de wintertijd ging in, weer tijd om mijn lekkere warme muts tevoorschijn te halen. Zelf uitgezocht! Oordeel maar of jullie hem mooi vinden, zelf ben ik er erg blij mee. Een winterjas die wil ik niet al is het nog zo koud. Ik wil geen jas aan daar word ik ongemakkelijk van. Wat dat betreft ben ik een stoere jongen die veel kan hebben.
Over een aantal weken is het jaar weer voorbij. Het klinkt nog heel ver weg maar voor ons niet. Mijn maatje en ik staan daar nu al bij stil. Het is een jaar waarin we samen weer zoveel hebben meegemaakt. Mooie dingen maar ook minder mooie dingen. Er zijn beslissingen genomen die niet makkelijk zijn maar wel noodzakelijk waren. De pijn die mijn vrouwtje zo vaak heeft en waarvoor de medicatie nog steeds niet goed aanslaat, de vele onderzoeken waar ik bij ben geweest zijn maar enkele voorbeelden die we samen hebben doorstaan, maar doordat ik erbij was lukte dit allemaal.
We zijn vooral heel erg dankbaar dat we samen zijn en we maken nu al de grote wens voor het volgende jaar dat wij nog heel lang samen mogen zijn en elkaar heel veel liefde en hulp kunnen geven.
Ik ben heel benieuwd of jullie al nadenken over het nieuwe jaar en of jullie ook wensen hebben. Als je het leuk vindt, deel dit met ons. Dat vinden wij heel erg leuk.
Heel veel knuffels en pootjes van Willy
