4 oktober 2022
DIERENDAG
Vandaag een bijzondere column, want het is dierendag. Een dag waarop alle dieren extra in het zonnetje gezet worden. Althans zo zou het moeten zijn, maar helaas is dat niet zo. Op deze dag wil ik toch even extra aandacht besteden aan alle lieverds die het nog niet zo goed hebben als onze lieverds.
Ik volg al onze posts die op facebook komen en lees daar ook iedere keer de liefdevolle berichten van jullie over de lieverds. Vaak worden er ook leuke foto's gedeeld en voel ik jullie liefde voor de honden. Dit is hartverwarmend en maakt me heel blij. Elke keer als er bij onze stichting een lieverd een liefdevol thuis vindt maakt mijn hart een sprongetje, zo blij ben ik dan.
Vaak zou ik willen dat ik kon toveren want dan zou ik zorgen dat elk dier groot of klein een liefdevol leven zou krijgen. Of dat ik de loterij win en dan iets kan opzetten om dieren te helpen die dat zo hard nodig hebben, maar ik besef dat ik niet alle dieren kan helpen. Dat neemt niet weg dat wat ik wel kan doen, ik ook zeker zal doen.
Zoals jullie ondertussen al zullen weten hebben we zelf 3 prachtige lieverds in ons leven. Iets wat ik elke dag ervaar als een enorme rijkdom. Dan heb ik ook nog het grote geluk dat mijn Podenco zo'n geweldige trouwe vrolijke sociale buddy hulphond is. Hij ging van een slecht leven naar een prachtig leven vol liefde en aandacht waarvan hij intens geniet. Hij laat ook echt merken hoe ontzettend blij en dankbaar hij is dat hij nu een goed leven heeft.
We hebben ook nog 2 andere lieverds. Zij zijn niet bij ons maar op afstand, dat klinkt wat raar maar deze lieverds wonen in Spanje en wij hebben ze op afstand geadopteerd zodat ze het daar wat beter hebben en extra verwend kunnen worden. Ik beschouw ze ondertussen echt als ónze lieverds. Ik voel ook echt de band. Ook al wonen ze ver weg, ze zitten in mijn hart en krijgen ook alle zorg die ze nodig hebben. Ik hoop dat ik deze lieverds nog lang kan helpen, maar mijn grootste wens zou zijn dat ook zij een liefdevol thuis krijgen. Mocht dit ooit gebeuren dan zal ik ze gaan bezoeken en ze heel erg gaan knuffelen en zeggen dat ik van ze hou. Nu vandaag denk ik extra aan ze en worden ze ook extra verwend wat geweldig is, maar het mooiste blijft toch een eigen thuis.
Vandaag is nog meer een bijzondere dag, want deze dag 7 jaar geleden was de allereerste keer dat ik Willy ontmoette bij zijn opvanggezin in Nederland waar hij toen tijdelijk was. Het was mijn allermooiste dierendag!!! Wat voelde ik me nerveus en zó blij dat ik hem eindelijk in mijn armen zou kunnen sluiten. Zijn foto's had ik al tig keer bekeken. Ik kon er geen genoeg van krijgen en telde de dagen af. 4 Oktober.... ik zie hem nog aan komen lopen samen met de hond van het opvanggezin. Mijn hart bonkte als een gek. Willy moest het allemaal goed bekijken op zijn manier en ik zag direct wat hij nodig zou hebben en dat ik hem alle tijd zou gunnen om aan mij te wennen. We gingen samen wandelen en wat voelde ik me rijk en gelukkig!! Het voelde zo vertrouwd en het viel me direct op dat hij niet bang was en enorm genoot van menselijke aandacht. Andere honden zag hij ook wel, maar de mens vond hij top.
Het afscheid die dag was moeilijk, maar ik mocht vaker terugkomen om hem zo goed mogelijk te leren kennen. Op dat moment 4 Oktober 2015 wist ik ook meteen dat deze lieve schat bij mij hoort en dat ik er altijd voor hem zal zijn in goeie, maar ook in minder goeie tijden. Hij is op 5 December voorgoed bij me gekomen en nu, jaren later, kan ik zeggen dat hij het grootste geschenk in mijn leven is.
7 Jaar later nu ben ik nog elke dag zo ontzettend dankbaar en zo trots hoe ontzettend loyaal hij is. Hij geeft heel goed zijn grenzen aan waardoor wij elkaar goed begrijpen en daardoor nooit over elkaars grens gaan. We houden echt rekening met elkaar en zorgen heel goed voor elkaar.
En onze 2 kleine mannetjes doen het ook altijd goed. Er is geen jaloezie. De roedel respecteert elkaar en de kleintjes hebben ook geaccepteerd dat Willy heel veel met mij mee gaat, maar dat we daarnaast ook heel veel met zijn allen samen zijn. Ik ben enorm trots op onze 3 kanjers hoe ze in het leven staan zeker omdat ze allemaal een rugzakje hebben. Rugzakje of niet, ze zijn altijd de zonnetjes in ons leven.
Vandaag op deze dag worden ze natuurlijk ook extra verwend, ook al kan ik wel zeggen dat bij ons eigenlijk alle dagen dierendag is. Mijn allergrootste wens is dat er een tijd zal komen dat alle dieren over de hele wereld ook iedere dag dierendag ervaren.
Willy en ik gaan vandaag wat extra's doen voor maatjes die het nog niet zo goed hebben.
Ik wens jullie allemaal een heel liefdevolle dierendag en geniet van jullie lieverds.
Natuurlijk vind ik het altijd leuk om een paar foto's van jullie voorbij te zien komen, ik zal er met alle liefde en plezier naar kijken.
Veel liefs van Willy, Tibbe en Romeo en onze andere 2 lieverds Perla en Dirkie
