De zandvlieg
Als de ziekte eenmaal in de hond zit kan het zich gaan kapselen in de organen. Het liefst in de milt of lever, maar ook in het beenmerg of de lymfeklieren. Je merkt hier niets van en de hond hoeft verder niet ziek te worden. Op dit moment is de ziekte dan ook niet aan te tonen door een test. Incubatietijd is 6 maanden op dat moment is duidelijk of er sprake is van LM of niet. Maanden tot jaren later kan de ziekte "wakker " worden en gaat de hond pas symptomen vertonen. Let op: Ook al is de hond in Spanje getest, en negatief bevonden is, wil dat niet zeggen dat de hond niet jaren later alsnog de ziekte kan krijgen, dit kan alleen als de hond kort van te voren is geprikt dus binnen die periode van 6 maanden. Als de ziekte aktief wordt kun je nogmaals testen en zal hij positief zijn.
Hieronder de meest voorkomende symptomen:
Algehele toestand van de hond:
- Geleidelijke toenemende lusteloosheid
- Gewichtsverlies ook al eet de hond goed
- Koorts
Uiterlijke symptomen:
- Schilfering van de huid gepaard gaande met kaalheid, vooral rond de ogen en op de oorranden (bij de ogen spreekt men wel eens van een bril)
- Korsten en kloven aan neusspiegel en voetzooltjes
- Afwijkingen aan de nagels, snelgroeiend of erg dik/hard
- Zweren aan de huid en slijmvliezen
- Neusbloedingen
- Rode geïrriteerde huid
- Bleke slijmvliezen
- Blauwe plekken
Niet zichtbare symptomen:
- Vergrootte lymfeknopen
- Vergrootte lever/milt
- Chronische darmvliesontsteking (braken en diarree)
- Nier- insufficientie (grootste doodsoorzaak van LM)
- Bij bloedonderzoek wordt vaak proteïnurie aangetoond. Het totaalserum is vrijwel altijd verhoogd. Het albumine- gehalte is vaak verlaagd. De hematocriet waarde is vaak verlaagd Leukocyten tonen meestal normaal In een laat stadium zijn de ureum- en kreatonine- gehaltes verhoogd.
Behandeling
Als bij de hond Leishmaniose is aangetoond, is het belangrijk om zo snel mogelijk met de behandeling te beginnen. In principe is de hond goed te behandelen. Maar ondanks dit zijn er honden die aan deze ziekte overlijden.
Men behandelt de honden het liefst met de Glucantime-injecties. Deze geven meer kans op genezing en we hebben hier zeer goede resultaten mee. Tijdens de Glucantime-injectiekuur van 20 - 30 dagen behandelen we ook 6 maanden met allopurinol. Eventuele ondersteuning met een vitamine-preparaat voor de weerstand. En wij geven vaak het homeopatische middel Solidago complex ter ondersteuning van de nieren erbij. Heel belangrijk bij deze behandeling is dat de nieren en lever nog redelijk goed zijn. Is dit niet het geval dan kun je geen injectie- behandeling geven. Begin dan gewoon met de allopurinol. Inmiddels zijn de dierenartsen in de landen waar de tropische ziektes voorkomen afgestapt van glucantime injecties omdat dit zeer schadelijk is voor de nieren en de lever.
Na de behandeling.
Ook al is uw hond na de behandeling "genezen" verklaard, u moet er altijd rekening mee houden dat het een chronische ziekte is en dat de symptomen dus kunnen terugkeren. De ziekte is als het ware in slaap gebracht en kan altijd weer wakker worden. Houd uw hond dus goed in de gaten. (Al zegt men dat na een juiste behandeling met Glucantime de ziekte niet meer terug hoeft te komen). Gaat de hond weer symptomen vertonen begin dan meteen met de behandeling van Allopurinol. Het kan zijn dat dit al na enkele maanden is, maar de ziekte kan ook jaren weg blijven. Stress verlaagt de weerstand van de hond waardoor de LM wakker kan worden. Probeer erge stress- situaties voor de hond te voorkomen. Geef de hond een stabiele, rustige omgeving. Ook het gebruik van cortisonen (zoals prednison) vermindert de natuurlijke weerstand van de hond waardoor de ziekte kan terug keren. Probeer daarom het gebruik te voorkomen. Gebruik het alleen kortdurend of als het echt niet anders kan. Narcose kan de weerstand eveneens ernstig verlagen. Laat dat alleen doen als de hond weer stabiel is of als het echt niet anders kan. Voorkomen van Leishmaniose bij bezoekjes aan het buitenland. Wilt u uw hond meenemen naar het buitenland, probeer dan de risico's zoveel mogelijk te beperken. De zandvlieg is vaak actief bij zonsopgang en zonsondergang. Zorg dus voor goede horren voor het raam. Wel klein mazige horren, want de zandvlieg is erg klein. Verder is er een halsband die Scalibor heet. Deze houdt de zandvlieg op een afstand, evenals vlooien en teken. Hij beschermt geen 100% tegen de zandvlieg maar het is zeker het proberen waard. Tegenwoordig hebben we advocate pipetten deze zijn ook zeer goed om de zandvlieg op afstand te houden en te beschermen. Onthoud, hoe zuidelijker u reist hoe groter de kans is op besmetting. Ook is de vlieg aktiever bij waterrijke gebieden. De zandvlieg heeft water nodig om te overleven.
Angsten en onwaarheden over Leishmaniose.
Leishmaniose kan alleen worden overgedragen met tussenkomst van de zandvlieg. Aangezien deze zandvlieg in Nederland nog niet voorkomt hoeft u niet bang te zijn dat uzelf of uw andere honden besmet raken door aanraking van de met leishmaniose besmette hond. Theoretisch is het mogelijk om besmet te raken door uw hond. Dit kan door een bloedtransfusie, of door het prikken met een naald waarmee een punctie is gedaan bij de hond. Deze kans is dus zeer klein. En dan nog slaat deze ziekte bij volwassen gezonde mensen niet aan. Zelfs als uw hond de wonden van de met LM besmette hond schoonlikt kan hij hierdoor niet besmet raken. Dit kan alleen als het bloed rechtstreeks in een open wond terechtkomt. (vergelijkbaar met AIDS) In de praktijk is het nog niet voorgekomen dat mensen besmet zijn geraakt van de hond zonder tussenkomst van de vlieg. En aangezien die vlieg hier niet voorkomt hoeft u niet bang te zijn. (De vlieg wordt wel door de veranderende weersomstandigheden rond 2020 in Nederland verwacht.) Let op met wat artsen u zeggen. Als je 10 dierenartsen spreekt over LM zult u 10 verschillende verhalen horen. Dit is en blijft het moeilijke van deze ziekte. Ook is het zo dat de ziekte nog niet veel voorkomt in Nederland waardoor veel artsen er te weinig van af weten.
Ehrlichiose
Ehrlichiose is een ziekte die door teken wordt verspreid. Het is een bacterieachtig organisme dat de witte bloedlichaampjes infecteert.
Symptomen:
Lusteloosheid en weinig eetlust.
Diagnose en behandeling:
Ehrlichiose moet worden vastgesteld met bloedonderzoek. Verhoogde activiteit van de lever, een laag aantal witte bloedcellen en een laag aantal bloedplaatjes zijn aanwijzingen. Soms kan de parasiet zelf worden ontdekt, zij het minder makkelijk dan bij Babesiose. Wanneer er antistoffen aanwezig zijn, is de hond in elk geval met de ziekteverwekker in aanraking geweest.
Ehrlichia tekenkoorts 14 dagen doxicicline al na gewicht van de hond renee bv 2 x pd 100 mg na 14 dagen pillen 1 injectie imizol ook gedoseerd op de hond zijn gewicht na 14 dagen nog een injectie beide subcultane onder nekvel deze hoeven niet in de koelkast bewaard te worden
Filaria
Hartworm is een bepaalde worm (Dirofilaria immitis) die kan voorkomen in het lichaam van uw hond.
Besmetting
Hartworm wordt overgebracht van hond tot hond via de bloedzuigende muskiet. Als een besmette hond gestoken wordt door een mug, zuigt deze bloed met microscopische kleine wormpjes, microfilarien. Deze microfilarien groeien door in de maag van de mug. De mug steekt een andere hond en brengt via de steek de microfilarien in het lichaam van deze hond. Via het bloed laten ze zich meevoeren naar het hart waar ze zich vastzetten, uitgroeien tot volwassenen en microfilarien produceren. Als er veel wormen in het hart zitten functioneert het niet meer goed en krijgt de hond klachten.
Aangezien de ziekte dus alleen via de muskiet overgebracht kan worden en deze niet in Nederland voorkomt, hoeft u niet bang te zijn dat uw hond de ziekte kan overbrengen op uw andere huisdieren.
Symptomen
Er treden klachten op doordat de wormen beschadigingen veroorzaken aan de wand van het hart en de grote longslagaders. In het eerste stadium van de ziekte heeft de hond bijna geen symptomen. Het uithoudingsvermogen vermindert en er wordt een keertje gehoest. Later treden er ernstigere klachten op, zoals gewichtsverlies, leververgroting, vocht in de buikholte en ademhalingsproblemen. Bloedarmoede kan het gevolg zijn van beschadiging van rode bloedcellen en nierbeschadiging. Als het hart ernstige beschadigingen oploopt, kan de hond uiteindelijk overlijden. De huid van de hond heeft een sterke zoete doordringende geur en huidproblemen (zweren).
Diagnose
Bij klachten ga je natuurlijk naar de dierenarts. De ziektesymptomen wijzen op een hartaandoening en op een foto van de borstholte worden vaak de verwijde longslagaders al gezien samen met vocht in de longen en een vergroot hart. Daarnaast kan de diagnose nauwkeuriger worden gesteld met behulp van een echografie, het maken van een ECG (Electro Cardiogram) en bloedonderzoek. In bloeduitstrijkjes kunnen soms de kleine larfjes worden waargenomen en er bestaan sinds enkele jaren bloedtesten, die de aanwezigheid van larfjes kunnen aantonen.
Behandeling
Er is maar 1 behandelingsmethode. 37 dagen aspirine, 2x per dag gedoseerd op het lichaamsgewicht van de hond. Dit om het bloed te verdunnen. Dag 14 1 injectie immiticide gedoseerd op het lichaamsgewicht van de hond. De injectie wordt linksachter in de heupspier gespoten anderhalve centimeter naast de wervelkolom (lumbardo). Dag 15, dus 24 uur na de eerste spuit, de tweede injectie dit maal aan de rechterkant (lumbardo).
Uw hond zal gedurende zes a zeven uur na de injectie onrustig zijn, janken. Gedurende deze twee dagen de hond zo rustig mogelijk houden. Stress situaties vermijden en lange wandelingen, spelen enz. – niet doen.
Dag 30 een ibermactine injectie gedoseerd op het gewicht van de hond, subcultaan. Deze injectie is niet gevaarlijk. U hoeft geen bijzondere voorzorgsmaatregelen voor de hond te treffen.
Na de laatste injectie, nog zeven dagen aspirine. Daarna is de behandeling voltooid. De eerste twee injecties zijn voor de dilofilaria, de laatste injectie is voor de microfilaria.
Belangrijk: Aspirine, niet vergeten!
Babesiose
Babesiose wordt veroorzaakt door het eencellige organisme (protozo), babesia canis. Deze organismen leven in de rode bloedcellen. Babesiose wordt overgedragen door besmette teken. Lang niet alle tekensoorten zijn geschikt voor het overbrengen van Babesiose. In Europa is maar EEN tekensoort bekend die als overbrenger kan fungeren. Deze teek heet Dermacentor Reticularis. Deze teek kon voorheen in Nederland niet overleven. Maar door de zachtere winters is hij tegenwoordig wel al in Nederland gesignaleerd. Een teek besmet zich door bloed te zuigen bij een besmette hond. Als zo'n teek vervolgens op een niet besmette hond terecht komt, kan deze hond geïnfecteerd raken. Voor de goede orde, babesiose kan niet worden overgedragen op mensen.
Verloop van de ziekte
Vanaf het moment dat een teek begint met drinken duurt het ongeveer 3 dagen voordat de ziektekiemen worden overgedragen op de hond. De ziektekiemen dringen door in de rode bloedcellen en gaan zich daar vermenigvuldigen, dit zorgt ervoor dat de rode bloedcellen openbarsten. Voor de eerste symptomen optreden duurt dit 10-20 dagen.Honden, die geboren zijn in streken waar de ziekte vaak voorkomt, kunnen jarenlang besmet zijn zonder ziek te zijn, omdat ze een bepaalde immuniteit hebben opgebouwd door de generatie's heen. Toch kan ook bij deze honden de ziekte zich ooit openbaren.
Symptomen
Een groot aantal verschillende symptomen kan optreden. Het zich in de huid vastzetten van de teek geeft vaak jeuk en irritatie. Zelfs na het loslaten van de teek kan er zich gedurende enige tijd een verdikking en ontsteking van de huid voordoen. Verder hebben honden met babesiose vaak koorts, een slechte eetlust en kunnen ze last hebben van braken. De slijmvliezen zijn bleek, maar soms zijn ze ook geel van kleur. Een van de meest opvallende symptomen is sterk rood verkleurde urine. Dit komt, omdat de bloedkleurstof, die normaal in rode bloedcellen zit, door het kapot gaan van die cellen in het bloed komt. Deze kleurstof wordt vervolgens door de nieren uitgescheiden en komt in de urine terecht. Als de ziekte wat langer duurt kan een dier in shock raken.
Ook al is er veel ophef over de ziekte, de ziekte zelf is niet altijd dodelijk. Veel honden overleven de ziekte, echter niet allemaal. Als de hond de ziekte overleeft blijven er helaas vaak chronische verschijnselen bestaan voor de rest van zijn/haar leven. Deze chronische verschijnselen kunnen zijn: een verhoogde hartslag, opgezette lymfeklieren, een vergrootte milt, onderhuidse bloedingen en bloedarmoede, geelzucht, zweren in de bek en/of ademhalingsproblemen (ook hoesten). Helaas overlijden daardoor veel honden later alsnog.
Behandeling
Voor de behandeling wordt genoemd: Injectie van Imizol en indien nodig infuus of bloedtransfusie. En imidocarb dipropionaat (Carbedia®). Voor een juiste behandeling dient u contact op te. nemen met uw dierenarts.
Preventie
Er zijn verschillende mogelijkheden om babesiose te voorkomen. Zoals eerder vermeld wordt de ziekte pas overgedragen na de derde dag dat de teek op de gastheer bivakkeert. Door voor een goede teken bestrijding te zorgen overleeft de teek die drie dagen niet en draagt de ziekte dus ook niet over. Wij adviseren hiervoor een goede tekenband. Ook is het mogelijk de hond preventief tegen babesiose te behandelen alvorens af te reizen naar een risico-gebied. Deze bescherming duurt ongeveer 4 weken. Nadeel van deze methode is dat de medicijnen voor babesiose wel wat bijwerkingen kunnen hebben. Als derde mogelijkheid bestaat er een inenting tegen babesiose. Deze enting is relatief duur en biedt maar gedurende een paar weken een gedeeltelijke bescherming. Dit lijkt dus geen erg reële methode.
Helaas zijn de Spaanse jagers niet zo aardig dat ze de honden preventief behandelen of een tekenband omdoen. Dus oplettendheid is altijd belangrijk. Bij twijfel of klachten altijd contact opnemen met de dierenarts.
